از یه طرف افکار بزرگاز یه طرف ناامیدی
از یه طرف افقهای روشن
از یه طرف راه تاریک و مبهم
از یه طرف آینده
از یه طرف گذشته
از یه طرف یه عمر تحصیل
از یه طرف علاقه ی شخصی
از یه طرف ثروت و اعتبار
از یه طرف امنیت شغلی
از یه طرف ریسک و بگیر نگیر
از یه طرف خیال راحت
انگار همین اول سالی، همه نقشه هام عوض شد
یعنی درسته؟
هرجا روزگار پیچوندت، باید باهاش بپیچی یا بگی من راه خودمو میخوام برم؟
درباره این سایت